Dışarıda lapa lapa kar yağıyor. Şöminenin yanındayım. Sol tarafım sıcacık, sağ tarafım buz gibi soğuk. Bu havada saatlerdir dışarıda yürüdüğüm için ne yazık ki hala dengeye gelememiş vücudum. Bu ayrıklıkları da sevmiyor değilim aslında. Bana gerçeklik algısından kopmamamı hatırlatıyor.
Gerçeklik …
Çok mutlu olduğumu ve hiç korkmadığımı söylemek isterdim. Fakat yalan söyleyemem!
Korkuyorum.
Hem de çok!
Benim için bu karar, yeni bir yolu ve hayali temsil ediyor. Hem de çok uzun zamandır çekmecelerde kilitli kalmış bir hayali. Aslında bir kolide.. Gerçekten. …
Müziksiz aşk yoktur. Ve olmanız gerektiği zamanda aşık olursunuz. Aşık olduğunuzda ise içinizde ‘özel’ bir müzik oluşur.
Şöyle bir şey:
Ya da şöyle:
Ya da şunun gibi:
Her birimizin müziği birbirinden tamamen farklıdır ve bu müzik beklenmedik anlarda gerçekleşir.
Vanessa …
3. Ağustos. 1982, Şatila
Filipinam, tatlı kıbbem,
Beyrut’un anneni kendine benzettiği günü anlatmalıyım sana. O gün bacakları olmayan, on iki yaşında bir çocuk, elleriyle koşarak kendini kurşunların ortasına atmıştı. Biri daha Beyrut’un yazdığı kaderini tekmelemişti.
Savaşın en şefkatli yanı budur. …
Dear myself,
Right now, it may feel like you are in a heightened state or that the World does not have a solid basis.
Also, any clarity you thought you had may seem to be slipping away. There could …
Bir süredir asla azalmayan bir koşturma içindeyim. Bu hissin nedeni, bitmeyen (ve hatta azalmayan) işlere ek; belirsizlik, ait olamama ve teknoloji nedenli gün içinde odaklanamama tam olarak aslında.. Sanki kısır döngüye girmiş, bitmeyen bir gelgitin içinde; dünya ile iletişimim gitmiş, …
İlkokul zamanlarında birine ‘Deli’ demek çok ayıp bir ‘küfür’ sayılırken, ortaokul ve lise yıllarda bu kelime basit bir ‘hakarete’ dönüştü. Büyüdüğümüzde ise konu bambaşka bir boyuta evirildi ve deli olmak bir ‘gurur kaynağı’ sayılır oldu! Biz büyürken, aynı kelime anlamını …
Uzun süredir sık sık afişini gördüğüm; fakat nedenini bilmediğim bir şekilde neredeyse 2-3 yıldır ertelediğim filmi, dün akşam başka film bulamadığım (!) için izlemeye karar verdim.
Filmin ilk 45 dakikası fazlasıyla sıkıldım, deyim yerindeyse hiçbir şey anlamadım, hatta öyle ki …
Herkesin kendine yarattığı kusursuz bir kaçma alanı var bence. Gerçek olmayan ama kozasının içinde kendini ‘olduğu gibi’ ve konforlu hissettiği. Hiçbir maskesini takmak zorunda olmadığı ve omuzundaki zorunlu apoletlerden feragat ettiği. Çıplak. Çırılçıplak kalabildiği. Kendi olabildiği.
Herkesin bir kusursuz dünyası …
Kadınlar adaletsiz bir dünyada başarmak için erkeklere göre iki kat daha fazla terliyordu. Sorun kadınların ter bezlerinde değil, kadın zekasını hiçe sayanların ‘ar’ bezlerindeydi.
30.Eylül.2021…
